H Υγεία είναι μία Κυταρρική Ιστορία (Μέρος Β)

Βάσει της επικεφαλίδας του άρθρου μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει ότι αντί να στοχοποιεί το πρόβλημα της υγείας του επάνω στο σύμπτωμα που του εμφανίζει και να το ονοματίζει, καλύτερο θα ήταν να ασχοληθεί με την ευημερία των κυττάρων του και προφανώς να αφήσει σε εκείνα την εργασία της τελικής θεραπείας. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν τελικά από την νόσο που ανακάλυψαν κάποτε ότι έχουν, αλλά από την προσπάθεια αντιμετώπισης των συμπτωμάτων της.

Όπως είπαμε στα προηγούμενα άρθρα της σειράς, τα κύτταρα είναι ο καυστήρας του σώματος, όπου καταρχάς οι τροφές γίνονται ενέργεια από τη μία, για την εκπλήρωση των καθημερινών αναγκών του οργανισμού, και βιοχημικά μόρια από την άλλη, για την αναγέννηση και επιδιόρθωση του. Δυστυχώς τα κύτταρα στερούνται δύο βασικών προϋποθέσεων για υγεία:

τους λείπει η επαρκής μεταβολισμένη γλυκόζη (τα κούτσουρα στο τζάκι) για την παραγωγή ενέργειας και το επαρκές οξυγόνο (η φωτιά που καίει τα κούτσουρα) για να γίνουν οι καύσεις. Αυτό συμβαίνει διότι εκτός των άλλων, η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων και ειδικά βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων, έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη ενζύμων που είναι απαραίτητα και για το μεταβολισμό της γλυκόζης και για την παρουσία του οξυγόνου στα κύτταρα.

Αποτελεί πλέον επιστημονική βεβαιότητα ότι η μετατροπή των υγιών κυττάρων σε καρκινικά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη χρόνια έλλειψη οξυγόνου, σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα σακχάρου. Τα πρωτόγονα καρκινικά κύτταρα παράγουν ενέργεια αναεροβικά, δηλ. χωρίς οξυγόνο, αλλά με χημικές ενώσεις και τρέφονται με γλυκόζη.

Από την άλλη, στο μιτοχόνδριο των κυττάρων όπου λαμβάνει χώρα η παραγωγή ενέργειας, απατούνται θρεπτικά στοιχεία ώστε η διαδικασία να λάβει χώρα ισορροπημένα. Όταν αυτά απουσιάζουν, τότε υπάρχει μεγάλη διαρροή ηλεκτρονίων και παραγωγή ελεύθερων ριζών, οι οποίες οξειδώνουν και καταστρέφουν το μιτοχόνδριο και τις κυτταρικές μεμβράνες. Η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων (βιταμίνες μέταλλα και ιχνοστοιχεία) στα κύτταρα έχει επίσης σαν αποτέλεσμα την αδυναμία σύνθεσης αντιοξειδωτικών ενζύμων που θα μπορούσαν να αφοπλίσουν τις ελεύθερες ρίζες και να προστατέψουν τα κύτταρα. Διπλό το κακό δηλαδή.

Ας κάνουμε λοιπόν το πρώτο βήμα.

Το βήμα της αντιοξείδωσης και αποτοξίνωσης.

Το Φθινόπωρο είναι η καταλληλότερη εποχή (μαζί με την Άνοιξη) για την εργασία αυτή, που εάν γίνει με σχεδιασμό, μπορεί να εξασφαλίσει τα κατάλληλα ένζυμα στον οργανισμό που θα βελτιώσουν και θα αναβαθμίσουν την εσωτερική ζωή εντός των κυττάρων. Οι κακές μας χρόνιες συνήθειες, η υπερβολή στη ζάχαρη, και ο εθισμός στην τοξίνη, οδήγησε στη στένωση των κυτταρικών μεμβρανών, των θυρών δηλ του καυστήρα μας. Μόνο κάνοντας το πρώτο βήμα της αντιοξείδωσης οι θύρες αυτές θα αρχίσουν να ανοίγουν, δίνοντας μετά σε εμάς τη δυνατότητα του δεύτερου βήματος, αυτού της απόλυτης ενδυνάμωσης και ισορροπίας. Γιατί ακόμα κι αν τραφούν με τον ίδιο απόλυτα σωστό τρόπο δύο άνθρωποι, δε θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στην υγεία τους, καθότι διαθέτουν διαφορετικούς καυστήρες και ως επί το πλείστον διαφορετικές δυνατότητες αφομοίωσης της τροφής.

Συμπερασματικά, με την ορθή κατά περίπτωση αντιοξείδωση θα επανακτήσουμε την αφετηρία για την αυτοίαση του οργανισμού, τη μόνη που μπορεί να πετύχει το Ιπποκρατικό «μη βλάπτειν» στην προσπάθεια του ανθρώπου για αυξημένα επίπεδα υγείας. Ο μόνος "Κένταυρος" βρίσκεται εντός του δικού μας σώματος, και ως τέλειος ιατρός μπορεί να σκεφτεί και να δράσει σε επίπεδα αδιανόητα για το ανθρώπινο γίγνεσθαι. Ούτε η Υγεία δεν είναι γνώση τελικά, γιατί δεν έρχεται από έξω. Είναι ωρίμανση και έρχεται από μέσα, αφού της εξασφαλίσουμε τη συνθήκη.

(Η Ιατρική γνώση με λίγα λόγια, στο επίπεδο του ανθρώπινου μυαλού και της ανθρώπινης νοημοσύνης, δεν είναι παρά η εξασφάλιση της συνθήκης. Με την ιατρική γνώση δεν μπορώ να διορθώσω το λάθος, γι αυτό και πρέπει να πάψω να τη χρησιμοποιώ για την αντιμετώπιση του συμπτώματος, μπορώ μόνο να δημιουργήσω τη συνθήκη για να το διορθώσει ο εσωτερικός μου ιατρός: το ίδιο μου το κύτταρο)"…

Άγρια Αλόη

Η Αλόη είναι γνωστή ως ένα εξαιρετικά θεραπευτικό και αποτοξινωτικό φυτό. Περιέχει σχεδόν όλα τα γνωστά και άγνωστα θρεπτικά μόρια, ένζυμα, βιταμίνες μέταλλα, ιχνοστοιχεία και χιλιάδες φυτοθρεπτικά. Συνίσταται για μια ισορροπημένη και ήπια αποτοξίνωση. Είναι φυτό που μοιάζει με κάκτο, πλούσιο σε θείο, και συγγενεύει βοτανολογικά με το κρεμμύδι και το σκόρδο. Περιέχει πάνω από 200 ενεργά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων και των "βλεννοπολυσακχαριτών".

Ο χυμός της χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για την αναβάθμιση της υγείας, την περιποίηση του δέρματος και του

τριχωτού της κεφαλής. Ρυθμίζει τα πεπτικά υγρά του στομάχου, καθώς και τα επίπεδα των ενζύμων που πέπτουν τις πρωτείνες και βοηθά στην υγεία του στομάχου και του εντέρου. Ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος, και βοηθά σε ένα φυσιολογικό ύπνο.

Υποστηρίζει το ανοσοποιητικό, το ήπαρ, τις αρθρώσεις,

την καρδιά, τις αρτηρίες, τα μάτια, τα δόντια, και τα ούλα.

Είναι ισχυρά αντιοξειδωτική και υπερπολύτιμη για τη αποτοξίνωση του οργανισμού.

Το σώμα του ανθρώπου αποτελείται από 95% οργανικές ενώσεις και 5% ανόργανες (μέταλλα και ιχνοστοιχεία). Με λίγα λόγια το σώμα αποτελείται από τα ίδια συστατικά που αποτελείται και η τροφή και τα οποία ο οργανισμός απλώς αλλάζει χημικά σε ενώσεις τις οποίες γνωρίζουμε ως ορμόνες, νευροδιαβιβαστές, κύτταρα και ένζυμα. Έτσι αν κάψουμε ένα σώμα, οι οργανικές ενώσεις θα εξατμιστούν στην ατμόσφαιρα και θα απομείνει μόνο μία χούφτα στάχτη, τα ανόργανα μέταλλα και ιχνοστοιχεία που αναφέραμε πριν.

Ειδικότερα το σώμα αποτελείται από:

ΚΥΤΤΑΡΑ: αποτελούνται από πρωτεΐνες και λιπαρά. Παράγουν ενέργεια από τους υδατάνθρακες και συνθέτουν τα υλικά (βιοχημικά μόρια: ορμόνες – νευροδιαβιβαστές και ένζυμα) που χρειάζονται για τις λειτουργίες του σώματος και την παραγωγή και την επιδιόρθωση άλλων κυττάρων. Στα μιτοχόνδρια των κυττάρων παράγεται η ενέργεια του σώματος από τη γλυκόζη.

ΟΡΜΟΝΕΣ: είναι οι χημικοί αγγελιοφόροι του οργανισμού, οι οποίοι ρυθμίζουν τις μεταβολικές λειτουργίες του σώματος και παράγονται κυρίως από πρωτεΐνες με την επίδραση των ενζύμων.

ΝΕΥΡΟΔΙΑΒΙΒΑΣΤΕΣ: μεταφέρουν τα μηνύματα του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος και παράγονται κυρίως από πρωτεΐνες με την επίδραση των ενζύμων.

ΕΝΖΥΜΑ: είναι οι χημικοί εργάτες του οργανισμού, οι οποίοι μετατρέπουν την τροφή σε κύτταρα και παράγονται από πρωτεΐνες σε συνδυασμό με βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Χωρίς βιταμίνες μέταλλα και ιχνοστοιχεία δεν υπάρχουν ένζυμα, χωρίς ένζυμα δεν υπάρχουν κύτταρα, χωρίς κύτταρα δεν υπάρχει ζωή.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι τα ένζυμα είναι η απαρχή της υγείας και έχουν μια πολύ ζωτική αποστολή: να μετατρέπουν την τροφή σε «σώμα».

Για να γίνει αυτό, η τροφή πρέπει πρώτα να χωνευτεί, να διασπαστεί, να απορροφηθεί, να μεταλλαχθεί χημικά (όλα αυτά αποκαλούνται γενικά καταβολισμός) και μετά να μεταφερθεί στα κύτταρα. Εκεί τα διάφορα κομμάτια της τροφής θα αρχίσουν να συντίθενται σε νέα κύτταρα, ορμόνες, νευροδιαβιβαστές ανοσοποιητικό και ό,τι άλλο χρειάζεται για την ανανέωση και την προστασία των κυττάρων και την παραγωγή ενέργειας. Όλα αυτά αποκαλούνται γενικά αναβολισμός. Καταβολισμός και αναβολισμός αποτελούν μαζί την εκπληκτικά πολύπλοκη και θαυματουργή διαδικασία της διαρκούς χημικής αποσύνθεσης και επανασύνθεσης της τροφής, του νερού και του αέρα, η οποία αποκαλείται με το γενικό όρο μεταβολισμός.

Ο μεταβολισμός είναι η ατράνταχτη κι αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι η σωστή τροφή είναι πραγματικά και κυριολεκτικά «ζωντανή» και νοήμων. Πως αλλιώς εξηγείται αυτή η εκπληκτική ικανότητά της να αυτοοργανώνεται από τη μορφή στην οποία βρίσκεται στο φυτικό βασίλειο σε κύτταρα, αίμα και σώμα, όχι μόνο χωρίς καμία παρέμβαση από τον άνθρωπο, αλλά και χωρίς ο ίδιος να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει κάθε στιγμή σε όλο τον οργανισμό. Απλώς ξέρει ότι είναι ζωντανός, χωρίς όμως να ξέρει το γιατί.

Δισεκατομμύρια τέτοιες εξαιρετικά πολύπλοκες βιοχημικές αντιδράσεις λαμβάνουν χώρα κάθε στιγμή στον οργανισμό μας με εκπληκτική ακρίβεια σε μια διαδικασία που αντιλαμβανόμαστε ως ζωή. Όσοι έχουν στοιχειώδη γνώση χημείας γνωρίζουν πως κάθε χημική αντίδραση απαιτεί τη διαχείριση ποσοτήτων ενέργειας για να συμβεί. Αυτές οι ενεργειακές ποσότητες διαφέρουν αναλόγως της χημικής αντίδρασης και της ταχύτητας με την οποία αυτή συμβαίνει. Ο αριθμός των χημικών αντιδράσεων και η ταχύτητα που απαιτούν κατά τον μεταβολισμό της τροφής στο σώμα απαιτούν τη διαχείριση τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας. Τόσο τεραστίων που εάν η διαχείριση δεν γίνει σωστά, το σώμα μπορεί κυριολεκτικά να καεί σε μια ανεξέλεγκτη ενεργειακή έκρηξη.

Αυτό αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη διαδικασία του μεταβολισμού, το οποίο όμως η φύση προέβλεψε και το έλυσε με τα ένζυμα. Τα ένζυμα είναι οι βιοχημικοί καταλύτες που επιτρέπουν σε όλα αυτά τα δισεκατομμύρια των βιοχημικών αντιδράσεων να συμβαίνουν με το 1/10.000.000 εκατομμυριοστό της ενέργειας που θα απαιτούνταν χωρίς αυτά, κι αν αυτές οι αντιδράσεις λάμβαναν χώρα σε κάποιο εργαστήριο! Το πώς δηλαδή συμπεριφέρεται η τροφή και οι χημικές αντιδράσεις μέσα στο σώμα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει έξω από το σώμα, και ο λόγος είναι τα ένζυμα (τα οποία κυριολεκτικά ως πυρηνικοί αντιδραστήρες ελέγχουν την ισορροπημένη απελευθέρωση της ενέργειας για τις μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού).

Και όχι μόνο.

Τα ένζυμα απασχολούνται σε όλες τις λειτουργίες του οργανισμού, ακόμη και στην προστασία του από τις οξειδώσεις του ίδιου του μεταβολισμού, τις οποίες δεν μπορούμε να αποφύγουμε εφόσον είμαστε ζωντανοί. Για να μπορούν όμως να δουλέψουν τα ένζυμα πρέπει να έχουν στη δομή τους βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Όλα αυτά είναι αμφίβολο εάν τα παίρνουμε από τη σύγχρονη, τοξινωμένη και θρεπτικά υποβαθμισμένη τροφή.

Για παράδειγμα το SOD (Super Oxidase Dismutase) ή ελληνιστή, υπερ-οξειδάση δισμιουτάση, είναι ένα ένζυμο το οποίο σαρώνει τις ελεύθερες ρίζες του οξυγόνου, αποτέλεσμα του μεταβολισμού και της αναπνοής καθημερινά, πρέπει να έχει ψευδάργυρο, χαλκό, μαγγάνιο, και σίδηρο. Διαφορετικά οι ελεύθερες ρίζες που είναι εξαιρετικά ζημιογόνες για τα κύτταρα –σαν πυρηνικές βόμβες- κι έχουν συνδεθεί με το πρόωρο γήρας, θα τα κατέστρεφαν με ασύλληπτο ρυθμό.

Τις ελεύθερες ρίζες επίσης σαρώνουν και ένζυμα τα οποία εξαρτώνται από τη βιταμίνη C και το σελήνιο, καθώς και τη βιταμίνη Ε η οποία προστατεύει τις κυτταρικές μεμβράνες"...

Μετά από όλα αυτά, εμείς συνεχίζουμε να αφήνουμε στην τύχη τη διατροφή μας; Συνεχίζουμε να μην αντιλαμβανόμαστε την σημαντικότερη απόφαση που πρέπει να πάρουμε για τη ζωή μας;

(Και θυμίζουμε πάντα πως τροφή είναι και οι εντυπώσεις που παίρνουμε στην καθημερινότητά μας (και ο υπολογιστής και το κινητό κι οι ανοιχτές τηλεοράσεις, και ο αέρας που αναπνέουμε, και οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας, και οι εικόνες και οι ειδήσεις που καταφθάνουν από το "έξω" μας).

Κι επιτέλους ας συνειδητοποιήσουμε πως δεν είμαστε μόνο ότι τρώμε. Αλλά κυρίως και ότι αφομοιώνουμε και ότι αφοδεύουμε, στο σύνολο της ζωής μας).