O Mύθος της Πρωτεΐνης

Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται περίπου από 75 τρισεκατομμύρια κύτταρα, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά θρεπτικά στοιχεία που κυριολεκτικά κολυμπούν μέσα στο νερό. Πρόκειται δηλαδή για χημικές ενώσεις που είναι κατά 95% οργανικές και κατά 5% ανόργανες. Με άλλα λόγια; το σώμα μας αποτελείται από τα ίδια συστατικά που αποτελείται και η τροφή μας, και τα οποία ο οργανισμός αφού τα πάρει από την τροφή, θα τα αλλάξει -βιοχημικά- σε «ενώσεις» τις οποίες και ονομάζουμε σήμερα: ορμόνες (οι χημικοί αγγελιοφόροι του οργανισμού), νευροδιαβιβαστές (εκ των ταχυδρόμων εκείνοι που μεταφέρουν τα μηνύματα του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος), διαφόρων ειδών κύτταρα, και ένζυμα.

Τα τελευταία αποτελούν τους χημικούς εργάτες του οργανισμού (τίποτα δεν λειτουργεί όπως πρέπει χωρίς αυτούς). Χρειάζονται για την παραγωγή των ορμονών και των νευροδιαβιβαστών, ενώ κατά κανόνα αυτά είναι που καταφέρνουν και την μετατροπή της τροφής σε κύτταρα.

Τα ένζυμα παράγονται από πρωτεΐνες, σε συνδυασμό με βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Κοντολογίς, χωρίς μέταλλα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία ΔΕΝ υπάρχουν ένζυμα.

Και χωρίς ένζυμα δεν υπάρχουν κύτταρα, δεν υπάρχει ζωή.

Αν το καλοσκεφτούμε, αυτό που αποκαλούμε σώμα (ζωντανό οργανισμό ανθρώπων, φυτών και ζώων) δεν είναι παρά συνεχείς χημικές αντιδράσεις του άνθρακα, του οξυγόνου, του υδρογόνου, μαζί με μέταλλα και ιχνοστοιχεία, που κάποιος αόρατος ενεργειακός προγραμματιστής, τις χρησιμοποιεί κυριολεκτικά για να προγραμματίσει, από την τροφή, τα σώματα των ψυχών μας!

Ένα καλό παράδειγμα για να κατανοήσουμε το παραπάνω είναι το… αυγό!

Το αυγό είναι πρωτεΐνες (το ασπράδι) λίπος και χοληστερόλη (ο κρόκος) μαζί με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Όλα αυτά τα θρεπτικά στοιχεία θα μεταλλαχθούν βάσει ενός αόρατου ενεργειακού προγράμματος (που υπάρχει μέσα στην ύλη και στα φαινόμενα) για να αποτελέσουν στην εξέλιξή τους αυτό που λέμε: «οργανισμό», «ζωή», «κοτοπουλάκι». Και όλοι, μα όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί: άνθρωποι, ζώα και φυτά, εξελίσσονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ: το να καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών, λιπών κι υδατανθράκων, για να δώσουμε πρώτη ύλη στα ένζυμα και ενέργεια στα κύτταρα, χωρίς τις ανάλογες ποσότητες βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων, είναι σαν να έχουμε μία πολύ ακριβή φεράρι, χωρίς μπαταρία, σασμάν, καρμπιρατέρ και καύσιμα. Είναι σαν να κουβαλάμε δηλαδή έναν σωρό από ακριβά σίδερα και πλαστικά, εντελώς άχρηστα για τους σκοπούς μας.

(Να πάμε μία όμορφη βόλτα δηλαδή με ένα υπέρ αυτοκίνητο)!

ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ & ΑΜΙΝΟΞΕΑ

Τα βασικά δομικά υλικά των πρωτεϊνών είναι τα αμινοξέα. Πολλά αμινοξέα δημιουργούν τα πεπτίδια, πολλά πεπτίδια, τα πολυπεπτίδια, τα οποία με τη σειρά τους δίνουν τις πρωτεΐνες. Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί 140 αμινοξέα, αλλά μόνο 8, άντε 9 από αυτά (δέκα στην παιδική ηλικία) είναι απαραίτητο να παίρνουμε μέσω της τροφής. Κι αυτό γιατί όλα τα υπόλοιπα το σώμα μας μπορεί και τα συνθέτει από αυτά. Παίρνοντας δηλαδή τα 8 ή 9 απαραίτητα αμινοξέα από την τροφή, μπορούμε να συνθέσουμε την πρωτεΐνη που χρειαζόμαστε καθημερινά για την επίτευξη της υγείας μας.

Παρόλο δηλαδή που οι πρωτεΐνες είναι ζωτικής σημασίας για τον οργανισμό, η υπερβολική κατανάλωσή τους και ειδικά σε ακατάληλη μορφή, δημιουργεί ενδοτοξίνες και πολυαμίνες (τοξικά παράγωγα) που ευθύνονται για πάρα πολλά προβλήματα υγείας. Το ζήτημα όμως δεν σταματά εδώ. Οι ζωικές πρωτεΐνες οξειδώνονται πολύ εύκολα από το μαγείρεμα με συνέπεια να «διασταυρώνονται» μεταξύ τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές γίνονται τότε «σκληρές και παραμορφωμένες» σαν καουτσούκ.

Αυτές οι διασταυρωμένες πρωτεΐνες στη συνέχεια γίνονται μέρος της δομής των κυττάρων και των οργάνων μας, όπως πχ η μυελίνη του νευρικού συστήματος. Ασθένειες σαν το Αλτσχάιμερ και την σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά και αυτοάνοσα τύπου: ρευματοειδής αρθρίτιδας και λύκου, υποκινούνται από το γεγονός, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ίδιες παραμορφωμένες πρωτεΐνες είναι κι αυτές που πρέπει να μετατραπούν βιοχημικά σε νευροδιαβιβαστές, ορμόνες και λευκά κύτταρα του ανοσοποιητικού. Έτσι όμως καταλήγουμε να έχουμε πλήρως υποβαθμισμένα τα συστήματα του νευρο-ανοσο-ενδοκρινικού άξονα, που σημαίνει χαμηλό ανοσοποιητικό, ορμονικό και νευροφυτικό σύστημα.

Κυρίως όμως, το μεγαλύτερο κακό παραμένει άλλο: οι ακατάλληλες πρωτεΐνες θα παράγουν και ακατάλληλα ένζυμα, τα οποία όπως είπαμε είναι απαραίτητα για τη μετατροπή της τροφής σε σώμα. Επομένως οι ακατάλληλες πρωτεΐνες θα παράξουν ακατάλληλα σώματα.

(Υπολογίζεται ότι ο μέσος αμερικάνος κρεωφάγος άνω των 50ετών κουβαλάει περίπου 2,5 με 3 κιλά σαπισμένο και άπεπτο κρέας στο παχύ του έντερο, το οποίο αναπόφευκτα ευνοεί τον καρκίνο του παχέος εντέρου -που παίρνει διαστάσεις επιδημίας στο σύγχρονο δυτικό κόσμο).

Μην ξεχνάμε επίσης ότι ο μεταβολισμός των ζωικών πρωτεϊνών από τον οργανισμό παράγει πολλά οξέα, που εάν δεν εξουδετερωθούν, θα προκαλέσουν νεφροπάθειες και γαστρίτιδες (και τότε είναι που όλα τα αποθέματα του ασβεστίου και του μαγνησίου σχεδόν εξαντλούνται στην προσπάθειά του οργανισμού να αλκαλοποιήσει τα παράγωγα του μεταβολισμού της σύνθετης ζωικής πρωτεΐνης, μπλοκάροντας κατά αυτόν τον τρόπο και τις κυτταρικές του μεμβράνες, με αποτέλεσμα την αυξημένη τοξίνωσή του).

Σήμερα γνωρίζουμε ότι εάν τρεφόμαστε με φυτικές πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας (που μεταβολίζονται σωστά) δεν χρειαζόμαστε πάνω από 0,3gr πρωτεΐνης / κιλό βάρους! Αυτό ισοδυναμεί με ένα κουτάλι της σούπας, και εάν κάποιος παίρνει αυτήν την ποσότητα πρωτεΐνης καθημερινά, σε ένα χρόνο μπορεί να γίνει Ηρακλής!

Πιο απλά; Αν κάποιος καταναλώσει μία χούφτα αμύγδαλα είναι σαν να έχει φάει μία μπριζόλα από άποψη πρωτεϊνών, αλλά χωρίς τις τοξικές παρενέργειες του κρέατος.

ΑΝ ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΚΡΕΑΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΡΩΤΕΪΝΗ;

Αυτή συνήθως είναι η πρώτη ερώτηση που γίνεται από κάποιον που σκέφτεται να ακολουθήσει χορτοφαγική διατροφή. Πολλοί πιστεύουν ότι η επαρκής πρόσληψη πρωτεΐνης είναι δυνατόν να επιτευχθεί μόνο μέσα από την πρόσληψη κρέατος. Δηλαδή ότι η πρωτεΐνη και οι χορτοφάγοι δεν μπορούν να «συνυπάρξουν».

Αυτή όμως η πεποίθηση δεν είναι ακριβής. Γιατί όλες οι φυτικές τροφές, με εξαίρεση τα φρούτα, περιέχουν πρωτεΐνη. Τα όσπρια (φασόλια, φακές, ρεβίθια), ο αρακάς, η σόγια και τα προϊόντα της (τυρί τόφου, τέμπε), οι ξηροί καρποί, αποτελούν πλούσιες πηγές φυτικής πρωτεΐνης.

Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι οι χορτοφάγοι που προσλαμβάνουν καθημερινά τις απαραίτητες θερμίδες και καταναλώνουν ποικιλία φυτικών τροφών, καλύπτουν πλήρως τις ημερήσιες απαιτήσεις τους σε πρωτεΐνη. Μάλιστα, είναι πλέον σαφές, μέσα από ερευνητικά δεδομένα, ότι η πλειοψηφία των χορτοφάγων λαμβάνει σχεδόν την ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με αυτή που καταναλώνουν και οι κρεωφάγοι...