Υγεία & Συμπληρώματα Διατροφής

Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι πανάκεια. Τα επίπεδα υγείας ενός ανθρώπου αλλάζουν, είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο, από ένα σύνολο γεγονότων, ψυχολογικών, συναισθηματικών, διατροφικών κλπ που επηρεάζουν διαχρονικά μία και μόνο κεντρική νοημοσύνη: αυτήν του κυττάρου!

Ο Κανόνας που διέπει τις βιοχημικές λειτουργίες ενός σώματος είναι κατά φύση απλός, ωστόσο σταδιακά μετατρέπεται σε εγχειρίδιο πολύπλοκης σοφίας, τουλάχιστον κατά την πρώτη γρήγορη ανάγνωση της εφαρμογής του στη ζωή. Είμαστε ενωμένοι με όλα όσα υπάρχουν γύρω μας κι ως εκ τούτου το ίδιο ακριβώς σοφό μοντέλο επικρατεί και στο σύνολο της φύσης της οποίας αποτελούμε μέρος. Βάσει του "Κανόνα" λοιπόν, όλα αλληλεπιδρούν με όλα σε μια προσπάθεια αυτοβελτίωσης της ζωής στο σύνολο και όχι στο μέρος της.

Έτσι, μπορεί σε ένα φυσικό σώμα να λείπει το μαγνήσιο, παρότι οι τροφές που επιλέγει για να τραφεί να είναι πλούσιες σε αυτό. Κι αυτό γιατί στο ίδιο σώμα μπορεί να λείπει η D, η Β6, το σελήνιο, ή ακόμα να υπολειτουργεί ο παραθυρεοειδής του. Ή μπορεί να είναι υπέρβαρος, ή να έχει υπερβολικά αποθηκευμένο ασβέστιο, ή να εφιδρώνεται συχνά, ή να έχει κοιλιοκάκη. Ή ακόμα πιο απλά, να πίνει πολύ και κακής ποιότητας τσάι!

Θυμίζουμε πως μάλλον ο Ιπποκράτης αστόχησε λίγο λέγοντας ότι: «είσαι ό,τι τρως». Γιατί ο Ασκληπιός του είχε διαμηνύσει κάτι άλλο: ότι είσαι «ό,τι τρως, αφομοιώνεις και αφοδεύεις». Κατά συνέπεια δεν φτάνει, όσο κι αν είναι απαραίτητο, να «τραφεί» κανείς με τροφές που είναι πλούσιες πχ σε μαγνήσιο. Χρειάζεται να μπορεί ταυτόχρονα και να το αφομοιώσει με τη βοήθεια άλλων βιοχημικών διαδικασιών (χωρίς D δύσκολα αφομοιώνεις μαγνήσιο), αλλά και να απαλλαγεί από τις τοξίνες της τροφής, μέσω μιας υγιούς αφόδευσης.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύς λόγος για το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Αν το δούμε λίγο περισσότερο διεξοδικά θα παρατηρήσουμε ότι αποτελείται από πολλές διαφορετικές ομάδες ειδικών κυττάρων, το «στρατό» του οργανισμού, τα οποία έχουν διαφορετική μεν αποστολή όσον αφορά την αντιμετώπιση του «εισβολέα», αλλά το μυστικό παραμένει κι εδώ η ισορροπία που επιτυγχάνεται μέσω της αρμονικής συνεργασίας τους! Αυτά είναι τα γνωστά λευκά κύτταρα του αίματος, και μια σημαντική ομάδα τους είναι τα Β-κύτταρα, τα οποία έχουν ως κύριο σκοπό την παραγωγή αντισωμάτων.

Τα αντισώματα είναι πολύπλοκα μόρια γλυκοπρωτεϊνών –συνδυασμοί γλυκόζης με αμινοξέα- τα οποία «συλλαμβάνουν» τον εισβολέα κολλώντας επάνω του ενώ ταυτόχρονα δίνουν σήμα σε άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, όπως οι μακροφάγοι και τα Τ-κύτταρα τα οποία σπεύδουν στο σημείο της εισβολής και, ή τρώνε κυριολεκτικά τον εχθρό, ή τον διαλύουν εκκρίνοντας πανίσχυρα τοξικά όπως οι λεμφοτοξίνες.

Η διαδικασία αυτή υποστηρίζεται και συντονίζεται από μία βιοχημεία που με τη σειρά της διαστέλλει τα αγγεία κι επιτρέπει στα διάφορα συστατικά του αίματος όπως τις αιμοπηκτικές ουσίες αλλά και στον ανοσοποιητικό στρατό να φτάσουν έγκαιρα στο σημείο των ιστών όπου εθεάθη ο εισβολέας.

Αυτή η αυξημένη διαπερατότητα των αγγείων επιτρέπει στις τοξικές μάζες, δηλαδή στα ανοσοσυμπλέγματα (ανοσοποιητικά κύτταρα περιπλεγμένα με νεκρό εισβολέα) που δημιουργούνται να αποβληθούν από τον οργανισμό! Που θα πει πως και το υγιές γαστρεντερικό, και το υγιές ανοσοποιητικό, υποστηρίζονται από τον ίδιο κανόνα του Ασκληπιού: Θρέψου σωστά – αφομοίωσε το ωφέλιμο – απέρριψε το τοξικό, που οδηγεί στο: παρήγαγε το σωστό στρατό για τη μάχη απέναντι στους εισβολείς – δώσε τη μάχη με την ίδια ισορροπημένη συνεργασία του στρατού– κι απέρριψε το άχρηστο νεκρό υλικό.

Παραθέτουμε αυτολεξεί από ένα παλαιότερο άρθρο της υγειογνωσίας (19 Δεκεμβρίου 2018), λίγα λόγια για το λευκό στρατό του οργανισμού:

«Τα λευκά κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Τα "κοκκώδη" (πολυμορφοπύρηνα που σκοτώνουν παράσιτα και μικρόβια), τα "μη κοκκώδη ή λεμφοκύτταρα" (που σκοτώνουν ιούς και νεοπλασίες), και τα "μονοκύτταρα" (που τρώνε μικρόβια και τοξικό γενετικό υλικό). Οι συγκεντρώσεις στο αίμα κυμαίνονται μεταξύ 5000-10000/mm3 και ζουν από μερικές ώρες, μέχρι μερικές μέρες. Αυτό είναι σημαντικό να το θυμόμαστε: ο οργανισμός παράγει συνεχώς "λευκά κύτταρα-αμυντικό στρατό" για να έχει ισχυρή άμυνα.

Για να γίνει αυτό χρειάζονται ένζυμα και τα ένζυμα με τη σειρά τους χρειάζονται ιχνοστοιχεία: ψευδάργυρο - ωμέγα λιπαρά - βιταμίνη C και B, ενώ τα Τ-λεμφοκύτταρα ψάχνουν μόρια της βιταμίνης D στο αίμα.

Χωρίς όλα αυτά τα ορθά μόρια ο λευκός στρατός του σώματος αναλώνεται στην καθημερινή μάχη με τις τοξίνες και τα παθογόνα, αλλά δεν αναπληρώνεται με την ταχύτητα που απαιτείται. Το αποτέλεσμα φυσικά είναι ολοένα και περισσότερο εξαντλημένο ανοσοποιητικό, ευκαιριακές παθήσεις, λοιμώξεις, ιώσεις, αυτοάνοσα, αλλεργίες και τροφικές δυσανεξίες.

Ας φροντίσουμε το λευκό μας στρατό, για να μας φροντίσει κι εκείνος. Βιταμίνη C, Αγριέλαιο, Mumijo, Χυμός Νόνι, Antioxidant, Σπόροι ζωής (Chia, Κάνναβης, Λιναριού, Αμάρανθου), Μούρα, Φρούτα και Λαχανικά σε ωμοφαγικές ημέρες αποτοξίνωσης, βότανα και ελιξίρια, Χυμοί Ροδιού και Granberies, πυρήνες βερίκοκου, Σελήνιο και πικολινκός Ψευδάργυρος, Έλαια Εποχής (Γαϊδουραγκαθέλαιο, Λινέλαιο, Μινθέλαιο, Καρύδας, Μαύρου Κύμινου, Καναβέλαιο) και ένα καλό Τάι Τσι Τσουάν, θα δώσουν τα εχέγγυα της Υγείας με τον απόλυτα φυσικό τρόπο.

Γιατί δεν είσαι ό,τι τρως. Είσαι ό,τι τρως, αφομοιώνεις και αφοδεύεις. Είσαι ο εντολέας της υγείας σου και θα πρέπει να το γνωρίσεις».

Από όλα τα παραπάνω εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι ο Κανόνας που αναφέρθηκε στην αρχή ότι διέπει τη βιοχημεία μας, υποστηρίζεται από μια μαγική όσο και τιτάνια ισορροπία αλλεπάλληλων διαδοχικών ντόμινο, και η αναζήτηση της υγείας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αποκατάσταση της ισορροπίας και η αναζήτηση της αρτιότερης συνθήκης εργασίας στο κύτταρο. Η υγεία είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση. Δική μας είναι μόνο η παροχή της ιδανικής συνθήκης για να το πράξει.

Το υγιές γαστρεντερικό, η απαλοιφή των κρυφών φλεγμονών και η αποκατάσταση του ανοσοποιητικού μας συστήματος απολαμβάνουν την επιτομή της υγείας του οργανισμού. Χωρίς κάτι εξ αυτών μοιάζουμε χαμένοι.

Προφανώς η αναζήτηση της ορθής τροφής θα πρέπει να αποτελέσει μείζον αντικείμενο έρευνας. Με τον όρο τροφή όμως συμπεριλαμβάνουμε τα πάντα, όχι μόνο οτιδήποτε μπαίνει στο σώμα διαμέσου του στόματος, αλλά και των υπολοίπων αισθήσεων. Έτσι ως τροφή χαρακτηρίζονται: και οι εικόνες που βλέπουμε, και οι ειδήσεις που ακούμε, και οι μυρωδιές που μυρίζουμε, και τα σώματα που αγγίζουμε.

Και προφανώς σε έναν κόσμο που δεσπόζουν οι οθόνες, οι μηχανές, οι υψηλές ταχύτητες, οι κακές ειδήσεις, το φθηνό, το σύντομο και το δηλητηριώδες, τα συμπληρώματα διατροφής ΔΥΣΤΥΧΩΣ κρίνονται απαραίτητα, ακόμα και ως εφόδια απλής επιβίωσης: μία βόλτα στην εξοχή, λίγος χρόνος ρέμβης, μια καλή συναναστροφή, μια μικρή δημιουργία, ένα συνειδητό άγγιγμα, μια όμορφη μουσική, μερικές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ή ακόμα και ένας καλός ύπνος.

Ο καλός ύπνος όμως… χρειάζεται μαγνήσιο, το μαγνήσιο χρειάζεται D, η D χρειάζεται ήλιο, ο ήλιος χρειάζεται εξοχή και κάπως έτσι το ντόμινο της βιοχημικής μας ισορροπίας αρχίζει να επαναδημιουργείται...

ΥΓ1. Αρχίζουμε να φτιάχνουμε Υγεία στα σώματά μας μέσω μιας συνειδητής διαδικασίας. Η προετοιμασία ενός σώματος για την επίτευξή της ωστόσο, δεν ισοδυναμεί με την επεξεργασία της πολυπλοκότητας μίας βιοχημείας που τη διέπει, αλλά συνίσταται στην κατανόηση του Απλού Κανόνα από τον οποίο ξεκίνησαν όλα: του Κανόνα της ενότητας και της αλληλεπίδρασης. Η συναισθηματική αρμονία που ελευθερώνεται από την κατανόηση αυτού που διέπει τα πάντα απλοποιεί ολοκληρωτικά τη συνέχεια. Δεν τακτοποιούμε το σπίτι μας χωρίς να πετάμε όσα δεν μας χρειάζονται, ούτε και μπορούμε να το απολαύσουμε χωρίς προτύτερα να έχουμε συλλάβει πως για να είναι αυτό εν τέλει ωραίο, χρειάζεται να είναι ωραίο και το περιβάλλον του.

ΥΓ2. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε έστω λίγο χρόνο στην ενδοσκόπηση κι επιστρέφει στη συνύπαρξή του με τους άλλους ανθρώπους και τη φύση που τον περιβάλλει, είναι ο μόνος που ίσως κάποτε μάθει τη θέση που μπορεί να έχει ανάμεσα στους ανθρώπους και τα πράγματα.

ΥΓ3. Πρόσφατα ένας καλός μας φίλος επισκέφτηκε έναν γιατρό για το θυρεοειδή του. Ο γιατρός διέγνωσε κατά πάσα πιθανότητα Υποθυρεοειδισμό (Hashimoto) και του πρότεινε να σταματήσει να παίρνει τυροσίνη και ιώδιο με μορφή συμπληρώματος (μη εγκεκριμένου από τον ΕΟΦ) γιατί του κάνουν μάλλον κακό, ενώ πρότεινε αναλόγως των εξετάσεών του να προβεί στη λήψη χαπιών αποκατάστασης του Θυρεοειδούς του.

Τι είναι όμως η τυροσίνη και τι το ιώδιο; Τι θα πει ΕΟΦ; Σε τι ακριβώς του κάνουν κακό;

Η τυροσίνη είναι ένα απλό αμινοξύ που βρίσκεται μέσα στον πασατέμπο, τα αμύγδαλα, τα ψάρια τα πουλερικά και τα τυριά. Υποστηρίζει το θυρεοειδή, καταπολεμά το στρες, την κατατονία, την κατάθλιψη, ενώ βοηθά και υποστηρίζει τις αθλητικές δραστηριότητες. Σχετικά με το θυρεοειδή που αποτέλεσε και εν προκειμένω θέμα, να τονίσουμε ότι οι δύο βασικές ορμόνες που παράγει ο αδένας είναι η Τ3 (τριιωδοθυρονινη) και η Τ4 (θυροξινη) που ρυθμίζουν σε μεγάλο βαθμό το μεταβολισμό του σώματος. Είναι σημαντικό οι τιμές των Τ3 και Τ4 να είναι σε φυσιολογικά επίπεδα, ούτε πολύ ψηλά αλλά ούτε και πολύ χαμηλά. Καθώς η τυροσίνη είναι "δομικό συστατικό" αυτών των ορμονών, υποστηρίζει την αύξηση των τιμών σε προ-στάδια θυρεοειδίτιδας, πριν μπει κανείς στο σενάριο λήψης φαρμάκου (ορμόνης Τ3, Τ4).

Στα σίγουρα δε θα έδινε κανείς τυροσίνη σε ένα μικρό παιδί ή σε μια έγκυο ή θηλάζουσα γυναίκα. Στα σίγουρα θα το χορηγούσε πρωινές ώρες σε ανθρώπους με ζητήματα αϋπνίας. Στα σίγουρα δε θα το συνιστούσε σε ανθρώπους που παίρνουν φάρμακα καταπολέμησης συμπτωμάτων άλλων ασθενειών. Στα σίγουρα η παρατεταμένη λήψη της θα πρέπει να συνοδεύεται με βιοχημικό έλεγχο συκωτιού και νεφρών διαμέσου αιματολογικών εξετάσεων. Ως εκεί όμως, όπως ισχύει για όλα όσα ενστερνίζονται την περιβόητη ισορροπία της υγείας των σωμάτων.

Το ιώδιο με τη σειρά του είναι ένα απαραίτητο για τον ανθρώπινο οργανισμό ιχνοστοιχείο. Το σώμα μας χρειάζεται ιώδιο αλλά δεν μπορεί να παράγει. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η λήψη του μέσω της τροφής. Συμβάλει στη φυσιολογική λειτουργία του μεταβολισμού της ενέργειας στον οργανισμό, στη φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος και στη γνωσιακή λειτουργία, στη διατήρηση της φυσιολογικής κατάστασης του δέρματος, στη φυσιολογική παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών και του θυρεοειδή.

Οι κύριες πηγές του είναι τα ψάρια και τα θαλασσινά. Η έλλειψή του προκαλεί: υποθυρεοειδισμό, ενώ η συμπληρωματική χορήγηση του είναι απαραίτητη στους αυστηρά χορτοφάγους (vegans).

Ο ΕΟΦ είναι ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων που ιδρύθηκε το 1983 με το Ν. 1316 και είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κι έχει ως αποστολή την προστασία της Δημόσιας Υγείας σε σχέση με την κυκλοφορία φαρμάκων και συμπληρωμάτων διατροφής στην Ελλάδα. Και μόνο από τον ορισμό αυτό αντιλαμβάνεται κανείς την αναγκαιότητά της ύπαρξής του από τη μία, αλλά και την εμπλοκή του με τις φαρμακοβιομηχανίες από την άλλη.

Δε θα υποστηρίξω τη χρήση συμπληρώματος αντί φαρμάκου, ούτε το δίκαιο ενός επιστήμονα ιατρού απέναντι σε έναν ουδενία της πληροφορίας. Όταν όμως ο γιατρός έχει τον ασθενή μπροστά του οφείλει να είναι επεξηγηματικός εκεί που κρίνεται και υποστηρικτικός της αλήθειας.